ناحیه بندی بطن چپ در تصاویر تشدید مغناطیسی قلبی با استفاده از مدل های فرم پذیر

تصویربرداری تشدید مغناطیسی یک روش تصویربرداری غیرتهاجمی بوده و کاردبرد فراوانی در تشخیص بیماری های قلبی دارد. با این حال، بخش بندی دستی این تصاویر (به دلیل حجم زیاد اطلاعات) بسیار زمان بر بوده و وابسته به دیدگاه های متفاوت متخصصین است. در این تحقیق، از مدل ها فرم پذیر هندسی برای بخش بندی چهاربعدی مرزهای اندوکارد و اپیکارد بطن چپ، بصورت خودکار، استفاده شده است. ما برای این منظور، با ترکیب اطلاعات ناحیه، لبه و شکل، مدل فرم پذیر جدید uac را برای استخراج مرز اندوکارد ارائه نموده ایم. بعلاوه، مرزهای فعال cuac1 و cuac2 برای بخش بندی مرز اپیکارد پیشنهاد گردیده اند. در این روش ها، علاوه بر اطلاعات ناحیه و شکل از تزویج با uac نیز بهره گرفته شده است. سپس، با تعمیم مدل ها ی فرم پذیر uac و cuac2 از حالت دوبعدی به سه بعدی، ناحیه بندی حجمی میوکارد بطن چپ با دقت قابل قبول انجام گرفته است. در ادامه، با توسعه بخش بندی از یک فریم به فریم زمانی بعدی بخش بندی میوکارد به صورت چهاربعدی (مکان+زمان) صورت پذیرفته است. بعلاوه، الگوریتمی مبتنی بر تبدیل هاف مدور برای مقداردهی اولیه مرز فعال در فریم مربوط به فاز دیاستول ارائه گردیده است. همچنین، مقادیر پارامترهای مدل های فرم پذیر در تمام مراحل به صورت خودکار و براساس اندازه تقریبی حفره بطن چپ در تصویر تنظیم گردیده اند. نتایج تجربی بیانگر شباهت قابل قبول پاسخ های روش پیشنهادی در مقایسه با بخش بندی دستی می باشد. بعلاوه، روش پیشنهادی در مقایسه با stacs و روش li عملکرد به مراتب بهتری داشته است.